Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wapień — m I, D. wapieńenia; lm M. wapieńenie, D. wapieńeni «skała osadowa pochodzenia organicznego lub chemicznego, składająca się głównie z kalcytu, rozpowszechniona na całej kuli ziemskiej; używana jako materiał budowlany, jako surowiec do wyrobu wapna … Słownik języka polskiego
hipurytowy — przym. od hipuryt ∆ petr. Wapień hipurytowy «wapień powstały ze skorup hipurytów» … Słownik języka polskiego
krynoidowy — przym. od krynoid ∆ paleont. Wapień krynoidowy «wapień zawierający szczątki krynoidów, czyli liliowców» … Słownik języka polskiego
acydofit — m IV, D. u, Ms. acydofiticie; lm M. y bot. acydofity «rośliny żyjące w środowisku kwaśnym, unikające m.in. podłoża zasobnego w wapień; kalcyfoby» ‹łac. + gr.› … Słownik języka polskiego
cechsztyński — przym. od cechsztyn Epoka cechsztyńska. Formacja cechsztyńska. Wapień cechsztyński … Słownik języka polskiego
drobnokrystaliczny — «składający się, zbudowany z drobnych kryształów» Kwarc, wapień drobnokrystaliczny. Drobnokrystaliczna budowa skał … Słownik języka polskiego
kamieniołom — m IV, D. u, Ms. kamieniołommie; lm M. y zwykle w lm «kopalnia odkrywkowa litych surowców skalnych dająca kamień drogowy, budowlany, surowce skalne dla przemysłu hutniczego, chemicznego oraz materiały wiążące (wapień, gips) dla przemysłu… … Słownik języka polskiego
liasowy — przym. od lias Margiel, wapień liasowy … Słownik języka polskiego
muszlowy — przym. od muszla (tylko w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: ∆ Wapień muszlowy «skała wapienna powstała przez nagromadzenie muszli mięczaków» b) w zn. 2: Grota muszlowa … Słownik języka polskiego
rafowy — «tworzący, stanowiący rafę skałę, wchodzący w jej skład» Wapień rafowy. Utwory rafowe … Słownik języka polskiego
